The World is a Hologram
Οι θεωρίες που μας θέλουν να ζούμε σε ένα ολόγραμμα χρονολογούνται από την αρχαιότητα, και εκτός από τα θεωρητικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας, μπορούν να τεκμηριωθούν και με επιστημονικά δεδομένα. Όσοι πιστεύουν στην ολογραφική θεωρία για το σύμπαν υποστηρίζουν πως ό,τι γνωρίζουμε στον κόσμο είναι τρισδιάστατες απεικονίσεις πληροφοριών που βρίσκονται αποθηκευμένες σε κάποια δισδιάστατη μορφή, εκεί όπου ονομάζουν άκρη η τέλος του σύμπαντός μας. Αυτό αυτόματα σημαίνει πως όλοι είμαστε άρρηκτα συνδεδεμένοι με ό,τι βρίσκεται γύρω μας ως κομμάτι ενός ευρύτερου συνόλου, όπου το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον συνυπάρχουν ταυτόχρονα.
Ό,τι υπήρξε, ό,τι υπάρχει και ό,τι θα υπάρξει μαζί…
Το ολόγραμμα συχνά περιγράφεται ως μια τρισδιάστατη απεικόνιση που δημιουργείται από δύο ακτίνες (πχ λέιζερ) ενώ, για να λειτουργήσει, πρέπει να φωτιστεί και από μια τρίτη. Ως βασικό γνώρισμα έχει ότι κάθε πληροφορία διανέμεται στο όλον, γεγονός που σημαίνει πως ακόμη και αν κοπεί στα δυο συνεχίζει κάθε κομμάτι του να διατηρεί όλες τις πληροφορίες του ακέραια. Αυτό σημαίνει πως δημιουργούνται δύο ταυτόσημα μικρότερα σύνολα, αποδεικνύοντας πως ο διαχωρισμός είναι απλά και μόνο εικονικός.
Οι επιστήμονες, παρατηρώντας πως ό,τι περνάει μέσα στον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας δε μπορεί να διαφύγει και χάνεται για πάντα όταν αυτή εξαϋλώνεται με την ακτινοβολία Χόκινγκ, βρέθηκαν μπροστά σε ένα πρόβλημα. Η λύση δόθηκε όταν απέδειξαν τα μαθηματικά πως η πληροφορία που περνά στον ορίζοντα γεγονότων, αποτυπώνεται την ίδια στιγμή και στην επιφάνειά αυτού, αp’όπου και μπορεί να διαφύγει άρα να διατηρηθεί. Αυτή η θεωρία, που ονομάστηκε ολογραφική αρχή, θεωρήθηκε πως μπορεί να αναχθεί σε συμπαντικό επίπεδο, υποστηρίζοντας πως ολόκληρο το σύμπαν είναι ένα ολόγραμμα της δισδιάστατης πληροφορίας που υπάρχει αποθηκευμένη στα άκρα του.
Στην συνέχεια, πειράματα που έδειξαν πως κάποια υποατομικά σωματίδια υπό συνθήκες έχουν την δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους ακαριαία ανεξαρτήτως της απόστασης, προσέδωσαν στο σύμπαν άλλο ένα χαρακτηριστικό του ολογράμματος. Σε προέκταση αυτής της έρευνας διατυπώθηκε πως και ο εγκέφαλος λειτουργεί με παρόμοια μηχανική καθώς η μνήμη δεν αποθηκεύεται σε έναν νευρώνα αλλά στην σχηματογραφία των νευρικών ερεθισμάτων που διαπερνούν όλο τον εγκέφαλο.
Στους νευρώνες της κοσμικής μνήμης δεν υφίσταται χρόνος, μονάχα ιδέες…
Από την αρχαιότητα συναντούμε τέτοιου τύπου θεωρήσεις για τον κόσμο όπως π χ στον Πλάτωνα, με την θεωρία των ιδεών, στην/με οποία υποστήριζε πως οι ιδέες και οι έννοιες υπάρχουν κάπου αυθύπαρκτα έξω από τον ορατό κόσμο, και εμείς γνωρίζουμε και αντιλαμβανόμαστε μόνο τις αντανακλάσεις τους. Επίσης, μιλώντας ο Σωκράτης για την αλληγορία του σπηλαίου, περιγράφει την πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε ως σκιές των αληθινών πραγμάτων που προβάλλονται εμπρός μας σαν ταινία εξαιτίας της φωτιάς που μαίνεται ανάμεσα σε αυτά και εμάς. Δεσμώτες, κοιτάζοντάς μόνο μπροστά δεν έχουμε καμία αίσθηση του τι συμβαίνει πίσω μας, πιστεύοντας ότι ο κόσμος είναι μόνο αυτό που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας. Μένει, `λοιπόν, σε αυτόν τον ένα, που απελευθερώνεται από τα δεσμά, τον φιλόσοφο ή στην δική μας περίπτωση το καλλιτεχνικό έργο να αφυπνίσει τον υπόλοιπο κόσμο και να τον οδηγήσει έξω από την σπηλιά, στο φως και την αληθινή γνώση.
Με αυτές τις σκέψεις το διεθνές φεστιβάλ ψηφιακών τεχνών της Ελλάδας Athens Digital Arts Festival απευθύνει κάλεσμα συμμετοχών για την 15η και επετειακή του διοργάνωση σε όλη την καλλιτεχνική και επιστημονική κοινότητα. Έργα από το παρελθόν το παρόν και το μέλλον, από τον κόσμο των τεχνών της επιστήμης άλλα και της τεχνολογίας, καλούνται να συνυπάρξουν σε μια γιορτή ψηφιακής κουλτούρας, δείχνοντάς πως όλα είναι μεταξύ τους συνδεδεμένα ως κομμάτια ενός αδιαίρετου όλου, ενώ ό,τι αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας δεν είναι παρά μόνο απεικονίσεις των ιδεών μας. Ο, τι μπορεί κάποιος να φανταστεί μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες…
